ხშირად დასმული კითხვები

  • ფარისებრი ჯირკვალი არის ენდოკრინული ორგანო, რომელიც პასუხისმგებელია ორგანიზმის მეტაბოლურ პროცესებზე. იგი მდებარეობს კისრის წინა ნაწილში, ტრაქეის წინ, და გამოიმუშავებს ჰორმონებს, რომლებიც არეგულირებენ ენერგიის ცვლას, გულის მუშაობას, ნერვულ სისტემას და სხვა სასიცოცხლო პროცესებს.

    📌 ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონები და მათი ფუნქციები:

    ✅ თიროქსინი (T4) და ტრიიოდთირონინი (T3) – უზრუნველყოფენ მეტაბოლიზმის რეგულაციას, ენერგიის წარმოებას და ორგანოთა ნორმალურ ფუნქციონირებას.

    ✅ კალციტონინი – არეგულირებს სისხლში კალციუმის დონეს, ხელს უწყობს ძვლების სიმტკიცეს და კალციუმის გადანაწილებას ორგანიზმში.

    📌 ფარისებრი ჯირკვლის გავლენა ორგანიზმზე:

    🔹 ენერგიის ცვლა – არეგულირებს კალორიების წვას და სხეულის ტემპერატურას.

    🔹 გულის მუშაობა – ახდენს გულისცემის სიხშირისა და არტერიული წნევის კონტროლს.

    🔹 ნერვული სისტემა – გავლენას ახდენს კოგნიტიურ ფუნქციებზე, კონცენტრაციასა და განწყობაზე.

    🔹 ძვლოვანი სისტემა – მონაწილეობს კალციუმის ცვლაში და ძვლების სიმტკიცის შენარჩუნებაში.

    🔹 საჭმლის მონელება – უწყობს ხელს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციონირებას.

    ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების ბალანსი სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია, რადგან მისი დისფუნქცია იწვევს მეტაბოლური, ნერვული და გულ-სისხლძარღვთა სისტემების დარღვევებს.

  • ფარისებრი ჯირკვლის დარღვევები გავლენას ახდენს ჰორმონთა ბალანსზე, რაც იწვევს სხვადასხვა ტიპის მეტაბოლურ და სისტემურ ცვლილებებს. ეს დარღვევები ძირითადად ორ კატეგორიად იყოფა:

    📌 1. ჰიპერთირეოზი (ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპერფუნქცია) ფარისებრი ჯირკვალი ჭარბად გამოიმუშავებს ჰორმონებს, რაც აჩქარებს ორგანიზმის მეტაბოლიზმს.

    ✅ მთავარი მიზეზები:

    • გრეივსის დაავადება – აუტოიმუნური დარღვევა, რომელიც იწვევს ჰორმონების ჭარბ სეკრეციას.
    • ტოქსიკური კვანძოვანი ჩიყვი – კვანძების არსებობა, რომლებიც დამოუკიდებლად აწარმოებენ ჰორმონებს.
    • ფარისებრი ჯირკვლის ანთება (თირეოიდიტი) – იწვევს დროებით ჰორმონების გადაჭარბებულ გამოყოფას.

    ✅ მთავარი სიმპტომები:

    🔹 აჩქარებული გულისცემა, არითმია

    🔹 წონის სწრაფი კლება, მიუხედავად კარგი მადასი

    🔹 ნერვიულობა, გაღიზიანება, ძილის პრობლემები

    🔹 ჭარბი ოფლიანობა, სიცხის აუტანლობა

    🔹 ხელების კანკალი

    📌 2. ჰიპოთირეოზი (ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპოფუნქცია) ფარისებრი ჯირკვალი არ გამოიმუშავებს საკმარის ჰორმონებს, რის გამოც ორგანიზმის მეტაბოლიზმი ნელდება.

    ✅ მთავარი მიზეზები:

    • ჰაშიმოტოს თირეოიდიტი – აუტოიმუნური დაავადება, რომელიც ნელ-ნელა აზიანებს ჯირკვლის ფუნქციას.
    • იოდის დეფიციტი – ფარისებრი ჯირკვლის ნორმალური ფუნქციონირებისთვის იოდი აუცილებელია.
    • ოპერაციული ჩარევა ან რადიოთერაპია – ფარისებრი ჯირკვლის ნაწილის ან მთლიანად ამოკვეთის შემდეგ ჰორმონების გამომუშავება მცირდება.

    ✅ მთავარი სიმპტომები:

    🔹 მეტაბოლიზმის შენელება, ენერგიის ნაკლებობა

    🔹 წონის მატება, მიუხედავად შემცირებული მადასი

    🔹 სიცივის აუტანლობა, კანის სიმშრალე

    🔹 დეპრესია, მეხსიერების დაქვეითება

    🔹 თმის ცვენა, ფრჩხილების მტვრევადობა

    📌 3. ეუთირეოიდული მდგომარეობა ზოგიერთ შემთხვევაში ფარისებრი ჯირკვალში სტრუქტურული ცვლილებებია, მაგრამ ჰორმონების დონე ნორმის ფარგლებში რჩება. ასეთ სიტუაციებში ჩიყვი ან კვანძები შეიძლება არსებობდეს ჰორმონალური დისბალანსის გარეშე.

    🔹 კვანძოვანი ჩიყვი – ფარისებრ ჯირკვალში კვანძების წარმოქმნა, რომელიც შეიძლება იყოს როგორც კეთილთვისებიანი, ისე ავთვისებიანი.

    🔹 იოდის დეფიციტით გამოწვეული ჩიყვი – ორგანიზმი ჰორმონების დეფიციტის კომპენსაციას ცდილობს და ჯირკვალი ზომაში იზრდება.

    ფარისებრი ჯირკვლის ნებისმიერი ფუნქციური დარღვევა საჭიროებს დროულ დიაგნოზსა და მკურნალობას, რათა თავიდან აიცილოს სერიოზული ჯანმრთელობის გართულებები.

  • ფარისებრი ჯირკვლის კვანძებს უმეტესად უსიმპტომო მიმდინარეობა აქვთ და ხშირად შემთხვევით ვლინდება — პროფილაქტიკური გამოკვლევის, ან ფიზიკური გასინჯვის დროს. დიაგნოზის დასაზუსტებლად ტარდება ექოსკოპია, ხოლო საეჭვო აღწერილობის შემთხვევებში წვრილნემსიანი ასპირაციული ბიოფსია, რომელიც კვანძის უჯრედულ შემადგენლობას იკვლევს.

    წვრილნემსიანი ასპირაციული ბიოფსია განსაზღვრავს, ავთვისებიანობის რისკს. ამ მონაცემებზე დაყრდნობით ექიმი წყვეტს, საჭიროა თუ არა ქირურგიული ჩარევა, თუ საკმარისია მედიკამენტური მკურნალობა და დაკვირვება. კვანძის წინასწარი შესწავლა მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ოპერაციის მასშტაბის დაგეგმვაშიც.

  • ფარისებრი ჯირკვლის კიბოს ძირითადი მკურნალობის მეთოდი ქირურგიული ჩარევაა. ოპერაციის მასშტაბი დამოკიდებულია კიბოს ზომასა და გავრცელებაზე:

    • დაბალი რისკის კვანძების შემთხევაში შესაძლებელია მხოლოდ ერთ წილზე ჩარევა (ლობექტომია).
    • მაღალი რისკის კვანძების არსებობის დროს ან მრავლობითი კვანძების არსებობის შემთხვევაში სრულად იღებენ ფარისებრი ჯირკვალს (თირეოიდექტომია).

    ზოგიერთ შემთხვევაში, კიბოს უჯრედების ხელახალი ზრდის თავიდან ასაცილებლად, ოპერაციის შემდგომ დამატებით ინიშნება რადიოაქტიური იოდით მკურნალობა, რომელიც ნარჩენ უჯრედებზე ზემოქმედებს და დაავადების რისკს ამცირებს.


  • ფარისებრი ჯირკვლის კიბოს რამდენიმე ტიპი არსებობს: პაპილარული, ფოლიკულური, მედულარული და ანაპლაზიური. მათგან პაპილარული სიმსივნე (70-80%) ყველაზე გავრცელებულია და, როგორც წესი, მკურნალობას კარგად ექვემდებარება.

    მემკვიდრეობითობა: ფარისებრი ჯირკვლის კიბოს უმეტესობა არ არის ცალსახად მემკვიდრეობითი, თუმცა დატვირთული გენეტიკა მცირედით ზრდის მათი განვითარების რისკს. თუმცა მედულარული კიბოს ერთი ფორმა (MEN2) მემკვიდრეობითია და მას RET გენის მუტაცია იწვევს.

    თუ ოჯახის წევრს დაუდგინდა ფარისებრი ჯირკვლის კიბო:

    ✅ რეკომენდებულია ოჯახის სხვა წევრებმა ჩაიტარონ ექოსკოპიური კვლევა პრევენციისთვის.

    ✅ მედულარული კიბოს შემთხვევაში საჭიროა გენეტიკური ტესტირება RET მუტაციის გამოსავლენად.

    ✅ მემკვიდრეობითი ფორმის დადასტურებისას, ზოგჯერ პრევენციული თირეოიდექტომია (ფარისებრი ჯირკვლის ოპერაციული მოცილება) შესაძლოა საჭირო გახდეს.

    როგორც წესი სწორი მკურნალობის შემდგომ, პაციენტები ჩვეულებრივ, სრულფასოვან ცხოვრებას განაგრძობენ.


  • ფარისებრი ჯირკვლის კიბო უმეტესად ნაკლებად აგრესიულია და სხვა ავთვისებიან სიმსივნეებთან შედარებით, მისი მკურნალობის შედეგები ჩალსახად დადებითია.

    ✅ პაპილარული და ფოლიკულური ტიპის სიმსივნეები კარგად ექვემდებარება მკურნალობას და ხშირად სრულად განკურნებადია.

    ✅ მედულარული და ანაპლაზიური კიბოს შემთხვევებში დაავადება უფრო აგრესიულია, მაგრამ ადრეული დიაგნოსტიკა და მკურნალობა მნიშვნელოვნად აუმჯობესებს პროგნოზს.

    მიუხედავად იმისა, რომ ფარისებრი ჯირკვლის კიბო, როგორც წესი, სიცოცხლისთვის პირდაპირ საფრთხეს არ წარმოადგენს, გარკვეულ შემთხვევებში ის შეიძლება პროგრესირდეს. ამიტომ, მნიშვნელოვანია დროული დიაგნოსტიკა და სწორი მკურნალობა, რაც პაციენტს სრულფასოვანი ცხოვრების გაგრძელების საშუალებას მიცემს.

  • ფარისებრი ჯირკვლის პრობლემები შეიძლება გავლენას ახდენდეს ორსულობაზე, ამიტომ მნიშვნელოვანია, რომ ორსულობის დაგეგმვამდე და ორსულობის პერიოდში პაციენტი ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ იყოს.

    ✅ ჰიპერთირეოზი (ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების ჭარბი გამოყოფა)

    • ორსულობის დროს ჰიპერთირეოზით დაავადებულ პაციენტებს შესაძლოა დასჭირდეთ ანტითიროიდული პრეპარატები, რათა თავიდან აიცილონ გართულებები.
    • რადიოაქტიური იოდით მკურნალობა ორსულობის პერიოდში დაუშვებელია.
    • უკონტროლო ჰიპერთირეოზი ზრდის ორსულობის შეწყვეტის, ნაადრევი მშობიარობისა და ნაყოფის ზრდის შეფერხების რისკს.
    • თუ პაციენტს Graves-ის დაავადება აქვს და არ სურს ორსულობის დროს მედიკამენტების მიღება, რეკომენდებულია რადიოაქტიური იოდის მკურნალობა ან ქირურგიული ჩარევა ორსულობამდე.

    ✅ ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის მონიტორინგი ორსულობის დროს

    • ორსულობის პირველ ნახევარში ყოველ 4 კვირაში ერთხელ საჭიროა ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების კონტროლი, რათა წამლის დოზა სწორად შეირჩეს.

    ✅ ფარისებრი ჯირკვლის კიბო და ორსულობა

    • თუ კიბო ნელა პროგრესირებს, ოპერაცია შეიძლება მშობიარობის შემდეგ გადაიდოს.
    • სწრაფი ზრდისა და ლიმფურ კვანძებში გავრცელების შემთხვევაში, ოპერაცია შესაძლოა ორსულობის დროსაც ჩატარდეს.
    • ოპერაციისთვის საუკეთესო დრო მეორე ტრიმესტრია, რადგან პირველ და მესამე ტრიმესტრებში პროცედურა უფრო სარისკოა.

    ფარისებრი ჯირკვლის დაავადებების მართვა ორსულობის დროს შესაძლებელია, თუ პაციენტი რეგულარულად აკონტროლებს ჯანმრთელობას და ექიმის რეკომენდაციებს იცავს.


  • ფარისებრი ჯირკვლის კიბოს ზუსტი გამომწვევი მიზეზები ბოლომდე არ არის ცნობილი, თუმცა არსებობს გარკვეული რისკის ფაქტორები, რომლებიც დაავადების განვითარებას ხელს უწყობს:

    ✅ გენეტიკური მიდრეკილება – თუ ოჯახის წევრებს ჰქონდათ ფარისებრი ჯირკვლის კიბო, რისკი იზრდება.

    ✅ რადიაციული ზემოქმედება – ბავშვობის ასაკში რადიაციის მაღალი დოზის მიღება (მაგალითად, რადიაციული ფონის მქონე ზონებში ცხოვრება) ზრდის ავთვისებიანი პროცესის განვითარების ალბათობას.

    ✅ იოდის დეფიციტი – ფარისებრი ჯირკვალი იოდის ნაკლებობაზე მგრძნობიარეა, რაც ზოგიერთ ტიპის სიმსივნის განვითარების წინაპირობა შეიძლება გახდეს.

    ამ ფაქტორების არსებობა არ ნიშნავს, რომ ადამიანი აუცილებლად დაავადდება, თუმცა მაღალი რისკის მქონე პირებმა რეგულარულად უნდა ჩაიტარონ პროფილაქტიკური კვლევები

  • ფარისებრი ჯირკვლის ჯანმრთელობის შესამოწმებლად და დარღვევების დროულად აღმოჩენისთვის, აუცილებელია გარკვეული კვლევების ჩატარება, რაც ხელს უწყობს ფუნქციის შენარჩუნებას და დაავადებების პრევენციას.

    📌 1. TSH (თირეოდსიმულირებელი ჰორმონის) ტესტი ეს არის ყველაზე გავრცელებული და ძირითადი ტესტი, რომელიც მიანიშნებს ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციაზე. TSH არის ჰორმონი, რომელსაც წარმოქმნის ჰიპოფიზი და ის რეგულირებს ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციას. თუ TSH-ის დონე მაღალია, ეს შეიძლება მიუთითებდეს ჰიპოთირეოზზე, ხოლო თუ დაბალი – ჰიპერთირეოზზე.

    📌 2. T3 და T4 (თიროქსინი და ტრიიოდთირონინი) ეს ორი ჰორმონი პირდაპირ გამომდინარეობს ფარისებრი ჯირკვლისგან. მათი დონის ტესტირება აუცილებელია, რათა მივხვდეთ, როგორ მუშაობს ფარისებრი ჯირკვალი და როგორია მისი ჰორმონალური ბალანსი.

    • T3 და T4 ტესტები აუცილებელია TSH-თან ერთად, რათა განისაზღვროს ტერმინალური მდგომარეობა (ჰიპოთირეოზი თუ ჰიპერთირეოზი).

    📌 3. ანტითირეოიდული ანტისხეულები (ტესტები) ტესტები, რომლებიც ხელს უწყობენ ნორმალური ანტისხეულების აღმოჩენას, რომლებიც იწვევს ფარისებრი ჯირკვლის ავტომატურ დაავადებებს, მაგალითად, ჰაშიმოტოს დაავადებას (ჰიპოთირეოზი) ან გრეივსის დაავადებას (ჰიპერთირეოზი).

    • ანტითირეოიდული ანტისხეულები ტესტი მიანიშნებს, თუ ორგანიზმს არ აქვს სწორად გაწეული იმუნური პასუხი ფარისებრ ჯირკვალთან.

    📌 4. ულტრაბგერითი კვლევა (ულტრასონოგრაფია) ფარისებრი ჯირკვლის სტრუქტურის შემოწმებისთვის ულტრაბგერითი ტესტი გამოიყენება, რათა იდენტიფიცირდეს კვანძები ან სხვა სტრუქტურული ცვლილებები. 

    📌 5. კარდიოგრამა და სისხლის ტესტები იმისთვის, რომ განსაზღვროთ ფარისებრი ჯირკვლის დარღვევებთან დაკავშირებული გულის ფუნქცია და სისხლის შემადგენლობა, სასურველია პერიოდული კარდიოგრამა და სრულად სისხლის ტესტი. ფარისებრი ჯირკვლის დარღვევები შეიძლება გავლენა იქონიოს გულის მუშაობაზე და არტერიულ წნევაზე.

    📌 6. ფარისებრი ჯირკვლის სინტიგრაფია ფარისებრი ჯირკვლის სინტიგრაფია არის რადიოაქტიური პრეპარატის (დადაჩენილი იოდით) გამოყენებით ჩატარებული სკანირება, რომელიც საშუალებას აძლევს ექიმს დეტალურად შეაფასოს ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქცია და სტრუქტურა. ეს კვლევა გამოიყენება კვანძების, სიმსივნეების ან ფუნქციურად აქტიური არეების აღმოჩენისთვის.

    რეგულარული სამედიცინო შემოწმებები აუცილებელია ფარისებრი ჯირკვლის ჯანმრთელობის შენარჩუნებისთვის. თუ შენიშნავთ ნებისმიერ სიმპტომს, როგორიცაა წონის სწრაფი ცვლილებები, ენერგიის ნაკლებობა, ქოშინი ან კანის შეცვლები, აუცილებლად უნდა მიმართოთ ექიმს და ჩაიტაროთ შესაბამისი კვლევები.

    ზრუნვა ფარისებრი ჯირკვლის შესახებ და დროული გამოკვლევები დაგეხმარებათ ჯანმრთელობის პრობლემების თავიდან აცილებაში და ოპტიმალური შედეგების მიღწევაში!

  • TOETVA (Transoral Endoscopic Thyroidectomy Vestibular Approach) – ეს არის უნაკერო თიროიდექტომიის თანამედროვე მეთოდი, რომლის დროსაც ფარისებრი ჯირკვალზე წვდომა ხდება ტუჩის შიდა მხრიდან, ენდოსკოპიური ტექნიკის გამოყენებით.

    🔹 მთავარი უპირატესობა – კისერზე არ რჩება ოპერაციის კვალი, რაც განსაკუთრებით მიმზიდველია ახალგაზრდებისთვის და იმ პაციენტებისთვის, ვინც ესთეტიკას დიდ მნიშვნელობას ანიჭებს.

    🔹 მეთოდი აქტიურად დამკვიდრდა როგორც საქართველოში, ისე მსოფლიოში.

    🔹 საქართველოში TOETVA პირველად 2018 წელს ჩატარდა, პროფესორ ლევან რამიშვილის მიერ, და მას შემდეგ დიდი პოპულარობა მოიპოვა.

    ეს მინიმალურად ინვაზიური ოპერაცია ტრადიციული ქირურგიული ჩარევის თანამედროვე ალტერნატივაა და ეფექტურია ფარისებრი ჯირკვლის დაავადებების სამკურნალოდ.


  • TOETVA-ს (უნაკერო თიროიდექტომიის) მეთოდი ისევე უსაფრთხოა, როგორც ტრადიციული ქირურგიული ჩარევა. მასთან დაკავშირებული რისკები ფარისებრი ჯირკვლის ოპერაციის სტანდარტულ გართულებებს ემთხვევა.

    ✅ შესაძლო გვერდითი მოვლენები:

    • მცირე შეშუპება კისრისა და ქვედა ტუჩის არეში, რომელიც, როგორც წესი, ოპერაციის პირველ კვირაში ცხრება.

  • პარათირეოიდული ჯირკვალი მდებარეობს ფარისებრი ჯირკვლის უკან და გამოიმუშავებს პარატჰორმონს (PTH), რომელიც არეგულირებს სისხლში კალციუმის დონეს.

    📌 ადამიანების უმეტესობას ოთხი პარათირეოიდული ჯირკვალი აქვს.

    📌 ზრდასრულ ადამიანებში ჯანსაღი ჯირკვალი ოქროსფერყვითელი ან ღია ყავისფერი ფერისაა.

    📌 მისი ზომა საშუალოდ 7 მმ-მდე, ხოლო წონა 40-50 მგ-ს შეადგენს.

    რატომ არის პარათირეოიდული ჯირკვალი მნიშვნელოვანი?

    ✅ კუნთების ფუნქცია – პარატჰორმონი მონაწილეობს კუნთების შეკუმშვაში და მათ ნორმალურ ფუნქციონირებაში.

    ✅ ნერვული სისტემა – კალციუმის ბალანსი აუცილებელია ნერვული იმპულსების გადასაცემად.

    ✅ უჯრედული დაყოფა – პარათირეოიდული ჯირკვალი მნიშვნელოვან როლს ასრულებს უჯრედების ზრდასა და რეგენერაციაში. ✅ ძვლის ჯანმრთელობა – პარატჰორმონი არეგულირებს კალციუმის ცვლას, რაც გავლენას ახდენს ძვლების სიმტკიცესა და ჯანმრთელობაზე.

    პარათირეოიდული ჯირკვალი და მისი ჰორმონები სხეულის მრავალ ბიოლოგიურ პროცესში მონაწილეობს, რის გამოც მისი ნორმალური ფუნქციონირება ორგანიზმისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია


  • პარათირეოიდული ჯირკვლის ქირურგიული მკურნალობა (პარათირეოიდექტომია) ინიშნება იმ შემთხვევებში, როდესაც ჯირკვლის პათოლოგია იწვევს ჯანმრთელობის სერიოზულ გართულებებს.

    📌 ოპერაციის ძირითად ჩვენებებს წარმოადგენს:

    ✅ პირველადი ჰიპერპარათირეოზი – პარათირეოიდული ჯირკვლის ჰორმონის (PTH) ჭარბი წარმოება, რაც იწვევს სისხლში კალციუმის დონის მომატებას და შეიძლება გავლენა ჰქონდეს ძვლებზე, თირკმელებზე და გულ-სისხლძარღვთა სისტემაზე. მისი გამომწვევია პარათირეოიდული ადენომა, რომელიც საჭიროებს ქირურგიულ მოცილებას.

    ✅ პარათირეოიდული კიბო – მიუხედავად იმისა, რომ იშვიათია, ავთვისებიანი სიმსივნე მოითხოვს დაზიანებული ჯირკვლის სრულ ამოკვეთას.

    ✅ თირკმლის ქრონიკული დაავადების ფონზე განვითარებული მეორადი ჰიპერპარათირეოზი – იმ შემთხვევებში, როდესაც მედიკამენტური მკურნალობა არაეფექტიანია და მაღალი კალციუმისა და ფოსფორის დონე საფრთხეს უქმნის პაციენტის ჯანმრთელობას.

    ოპერაციის საჭიროება განისაზღვრება ჰორმონალური და ლაბორატორიული კვლევებით, ულტრაბგერითი და რადიოლოგიური დიაგნოსტიკით. დროული ქირურგიული ჩარევა მნიშვნელოვნად აუმჯობესებს პაციენტის მდგომარეობას და ხელს უშლის შესაძლო გართულებებს.

  • ინტრაოპერაციული ნეირომონიტორინგი (IONM) – ეს არის უმნიშვნელოვანესი ტექნოლოგია, რომელიც უზრუნველყოფს ნერვების უსაფრთხოებას ფარისებრი და პარათირეოიდული ჯირკვალის ოპერაციების დროს. აღნიშნული ოპერაციების დროს ქირურგი ახლო კონტაქტშია ნერვევთან. ნეირომონიტორინგი ნერვის იდენტიფიცირების და მისი აქტივობის განსაზღვრის საშუალებას იძლევა რაც უზრუნველყოფს მათი ფუნქციონირების შენარჩუნებას.

    📌 რატომ არის ეს მნიშვნელოვანი? ფარისებრი და პარათირეოიდული ჯირკვალის ოპერაციებში ხშირად არსებობს რისკი, რომ ნერვები, როგორიცაა ვაგუსის ნერვი ან შებრუნებული ლარინგეალური ნერვი, შემთხვევით დაზიანდეს, რაც შეიძლება გამოიწვიოს ხმის დაკარგვა ან სუნთქვის პრობლემები. ინტრაოპერაციული ნეირომონიტორინგი საშუალებას აძლევს ქირურგებს დროულად გააკონტროლონ ნერვების ფუნქცია და თავიდან აიცილონ მათი შესაძლო დაზიანებები.

    📌 მომხმარებლის უპირატესობები:

    ✅ უსაფრთხო ოპერაცია – ნერვების მუდმივი მონიტორინგი, რაც უზრუნველყოფს ოპერაციის დროს ნერვების დაზიანების თავიდან აცილებას.

    ✅ მაღალი სიზუსტე – ნეირომონიტორინგი ქირურგებს საშუალებას აძლევს, რომ ოპერაციის პროცესში მიიღონ სწორი გადაწყვეტილებები. ✅ დაბალი რისკი – ხელს უწყობს პაციენტებს სწრაფი და ხანგრძლივი გამოჯანმრთელებისკენ.

    ინტრაოპერაციული ნეირომონიტორინგი– მნიშვნელოვანია არა მხოლოდ ოპერაციის წარმატებისთვის, არამედ პაციენტის ნერვული ფუნქციის უსაფრთხოებისა და სწრაფი რეაბილიტაციისთვის.